Vakvrouw zonder franje

We hebben een groot tekort aan (uitvoerend) personeel in de techniek, en een relatief onaangeroerde bron zijn vrouwen. Momenteel wordt er daarom veel gedaan om vrouwen op te roepen de stap te nemen en voor een technische functie te kiezen, of om aan te geven wat ze nodig hebben om te blijven. Een belangrijke manier om dit te stimuleren is door andere vrouwen als voorbeeld te nemen: waarom houden zij het wél vol in de techniek, of juist niet?

Dit betekent vaak dat je, als zeldzame vrouw in een uitvoerende functie (zoals ik), met enige regelmaat wordt benaderd om je ervaringen te delen. Nu vind ik het heel leuk om over mezelf en mijn werk te praten, dus zeg ik vrijwel altijd ja. Laatst kreeg ik het verzoek om een filmpje te maken, samen met een mannelijke collega. We kregen hiervoor een aantal vragen opgestuurd, waarop we beurtelings in het filmpje moesten antwoorden. Deze vragen gingen vooral over hoe vrouwen het verschil zouden maken op de werkvloer. Het zette me aan het denken: waarom zou ik als vrouw anders moeten zijn in mijn werk? Ik kon geen reden bedenken.

Er heersen genoeg vooroordelen over vrouwen in de techniek: ze zouden niet sterk genoeg zijn, niet assertief genoeg, niet stressbestendig, of fysiek te veel tekortkomingen hebben. Ik denk dat iedereen zich inmiddels wel realiseert dat dit aannames zijn die gebaseerd zijn op vooroordelen, niet op feiten. Oké, ik kom soms wat spierkracht tekort, maar dat lost zich (met een vriendelijke glimlach) vaak wel op. Voor alles is een oplossing te bedenken.

Aan de andere kant bestaat er ook het beeld dat wij vrouwen zorgzamer zijn, liever, en meer overleggen. Dat wij op die manier een positieve invloed zouden hebben op de werkvloer. Maar is dat een reden waarom wij een verschil zouden moeten maken? Legt dat niet juist een bepaalde verwachting neer over hoe je wel of niet zou moeten functioneren? Ja, als ik zie dat iemand een verwonding heeft, zal ik direct aanbieden te helpen. Maar als ik zie dat werk niet gebeurt zoals afgesproken, kan ik juist keihard en bot uit de hoek komen (leerpuntje).

Ik heb deze vragen ook bij mijn collega’s neergelegd. Zij konden geen enkele reden bedenken waarom het uit zou moeten maken of een uitvoerder vrouwelijk is. De algehele consensus was: zolang een vrouw gewoon meedraait in het werk en geen uitzonderingen nodig heeft, is er geen enkele reden waarom zij niet als uitvoerder zou kunnen werken.

Als je als mens kiest voor een bepaalde functie, kies je direct voor alle aspecten van de baan en de verantwoordelijkheden die daarbij komen kijken. Vrouw of man. En als werkgever kies je er tegelijkertijd voor om de juiste werkomstandigheden te bieden voor je personeel. Vrouw of man.

Laten we ophouden met zoeken naar verschillen en ons richten op wat echt telt: goed werk leveren, samen.